Soms is een kwartier in de lucht al te veel.



Een paar uurtjes in de lucht met de KLM maar het zou ook voor elke andere vlucht kunnen gelden.

DAT heb ik weer.

Je voelt het al als je gaat zitten, een onuitspreekbare en later pas verklaarbare irritatie voor een medereiziger.
Een badmuts in een trainingspak en bijbehorende trainingsschoenen met een T-shirt waar zijn voetbalclub vanaf schreeuwde ACHTER mij.
Alles waarmee hij mij kon ergeren had hij in huis, schreeuwde, had zijn telefoon tijdens het taxiën nog aan, smakte, geeuwde met geluid, slurpte, bladerde luidruchtig door zijn clubblaadje en tot overmaat van ramp zat hij de helft van de tijd omgekeerd met zijn maat te tja wat zal ik het noemen op zijn stoel met zijn volle gewicht leunend tegen mijn stoel en de andere helft van de tijd met zijn knieën tikkend tegen de onderkant van mijn rugleuning en tijdens het opstaan en gaan zitten, JA !
Soms is een kwartier in een vliegtuig al te veel !

Dat heb IK weer…

De aardige blonde purser overhandigde me een envelop met de vraag of ik de tijd had om even een enquête in te vullen.
Ach, kan toch niet weg en heb niets beters te doen.Na zo’n 4 kantjes multiple choice vragen was het af.
Vragen over het personeel, of je bij je naam genoemd werd…., hoe het eten was, hoe vaak je zakelijk en privé vliegt, hoe vond u de info tijdens de vlucht etc etc etc. Bijzonder zo’n vraag die niet te beantwoorden is als hoe WAS de cabine toen u hem verliet.
Ik miste de afsluitende vraag: heeft u nog op– of aanmerkingen.
Toch maar ff genoteerd dat ik en het overgrote deel van mijn mede vluchtgenoten met mij die veiligheidsmededelingen een beetje overbodig en nutteloos vinden, vraag ff of iemand ze NIET heeft gezien en indien dan krijgt hij een privéles. Dat ze daarvoor in de plaats een lesje cabinefatsoen kunnen aanbieden. Graag net zo visueel !
Ik vraag me af, waarom ik eruit werd gepikt, doordat ik op stoel 18E zat of dat hij dacht: zij vult de vragen wel vriendelijk in….

Op de terugvlucht……………………………………………